,,Denk maar niet dat dit alleen in het buitenland voorkomt'', zegt de 52-jarige Geke, in reactie op het bizarre verhaal van Anita Armitage. Net als de Britse vrouw lijdt de Brabantse aan parasomnia, een slaapstoornis waardoor ze ’s nachts aan het boenen slaat. Haar ‘inner housewife’ deed ’s nachts de afwas, de was en de strijk. ,,En ga zo maar door'', zegt Geke. Maar leuk is anders.
,,Doe mij ook zo’n vrouw’ en ‘die mag hier best twee keer per week komen logeren’, zijn de meest voorkomende reacties op het verhaal van de Britse slaapwandelaarster. Lekker zo’n fris huis en superschone keuken, maar minder leuk voor de patiënt.
Dat de aandoening geen pretje is, weet Geke als geen ander. Ze heeft de slaapstoornis al zolang ze zich kan heugen. Ze weet nog hoe ze als kind ooit ’s nachts naast haar ouders stond, klaar om te gaan zwemmen. ,,Met wie dan?'', werd haar gevraagd, waarop ze antwoordde: ,,Met prins carnaval.''
,,Ik zat om vier uur al aan de Brinta'', vertelt de Brabantse. Aan mensen die haar soms 's nachts in de weer zagen, vroeg Geke: ,,Had ik mijn bril op?'' Als dat niet zo was, wist ze precies hoe laat het was. ,,Zonder bril zie ik geen steek, maar slaapwandelend kan ik alles.''
Stress is een belangrijke trigger voor de nachtelijke omzwervingen. ,,Ik ben een druktemaker'', weet Geke. Als haar broer ernstig ziek wordt, zorgt dat voor zoveel spanning dat het slaapwandelen een vlucht neemt. De alleenwonende vrouw komt bijna niet meer tot rust.
,,Dan werd ik ’s ochtends doodmoe wakker en dacht, bij de aanblik van een opgeruimd aanrecht, dat er ingebroken was.'' De vuile vaat bleek Geke ’s nachts in de oven te hebben gepropt. ,,Gelukkig hing de tv er nog'', zegt ze lachend.
Geke: ,,Ik kon drie wassen in één nacht doen en die hingen ’s ochtends strak aan de lijn.'' Ooit werd ze zelfs wakker met de afdruk van een strijkijzer op haar onderarm. Niets van gemerkt. ,,En dan te bedenken dat ik een hekel aan strijken heb'', zegt ze nuchter.
Bij een van haar nachtelijk avonturen in april vorig jaar gaat het echt mis. Geke duikt ongemerkt van de trap en breekt haar nek. Gelukkig heeft ze een logé, die wakker wordt van het kabaal. Onderaan de trap vraagt Geke, die zich nergens van bewust is, als eerste om haar bril.
Ze zit drie maanden in een zogenaamd Halovest, een harnas dat het hoofd op zijn plaats houdt, om te herstellen van haar nachtelijke tuimeling. ,,Gelukkig heb ik er uiteindelijk niets aan overgehouden'', zegt Geke opgelucht. ,,Ja, je ziet de littekens van de schroeven in mijn voorhoofd nog.''
Van een dieptepunt wil ze niet spreken. ,,Nee, ik heb het als een heel dankbare periode ervaren, vol hulp van vrienden.'' Ze ziet zich als een soort Superman, met acteur Christopher Reeve als voorbeeld. ,,Hij brak ook zijn tweede nekwervel en zat met een rietje in een rolstoel. Bij mij doet alles het nog.''
Op aanraden van een vriendin komt Geke, die wil afrekenen met haar ‘inner bitch’, bij een therapeute in België terecht. ,,Die leerde me aarden, mijn hoofd moest leeg'', vertelt ze. ,,Het voelde allemaal wat zweverig, maar het resultaat is ongelooflijk. Ik heb me nog nooit zo uitgerust gevoeld.''
Sinds de behandelingen is het gedaan met slaapwandelen. Het nadeel is dat de afwas er ’s ochtends nog staat, maar dat heeft Geke er graag voor over. Bang dat haar kwaal terugkomt, is ze ook niet: ,,Ik had dood kunnen zijn, maar dat ben ik niet. Petrus houdt, in opdracht van mijn lieve ouders, met een grote balk de hemel voor me dicht.''
Privacyverklaring