zweten

Zo neem je voorgoed afscheid van de overgang (Bron: AD)

Er zijn meerdere manieren om door de overgang te komen!

Een van die manieren is door middel van hypnose. Ook hier worden heel goede resultaten mee bereikt op het gebied van overgangsklachten en het grote voordeel is natuurlijk dat je geen chemische middelen of hormoonpreparaten  hoeft te gebruiken wat natuurlijk ook weer veel beter voor je lichaam is.

Een andere goede methode is hormoontherapie waarover je hieronder een artikel kunt lezen dat in het AD geplaatst werd.

Vrouwen die zonder klachten door de overgang willen komen, kunnen om hormoontherapie vragen.

Journalist Carin Röst toetst wat er gebeurt als je hormonen gebruikt terwijl je die zelf niet meer aanmaakt.
Opvliegers, somberheid, hartkloppingen, nachtzweten, niet kunnen slapen: vier op de vijf vrouwen krijgt er in de overgang mee te maken. En het is nog maar een kleine greep uit alle symptomen. Meestal begint de periode die het einde van de vruchtbaarheid inluidt tussen het 45ste en 55ste levensjaar. De aanmaak van vrouwelijke hormonen, met name oestrogeen en progesteron, zakt enorm in. Valt er iets aan te doen?

Veel vrouwen denken dat er niets aan hun klachten valt te doen. Van die ideeën moeten we af.

Waar: Je kunt ook gemakkelijk door de overgang
Hormoontherapie kan het tekort aanvullen en zo de klachten verminderen. ,,Hormoontherapie is nooit het eerste waar we aan denken, want met het aanpassen van levensstijl en voeding is ook veel winst te behalen’’, zegt Adri Rijkmans. Als Care for Women- specialist adviseert zij vrouwen met menstruatieproblemen, vragen rond anticonceptie, zwangerschap en overgangsklachten. ,,Stress en een ongezonde levensstijl kunnen overgangsklachten namelijk verergeren. Als aanpassing van je leefstijl onvoldoende werkt, zie ik in hormoontherapie en plantaardige geneesmiddelen een goede oplossing.’’

Vaak zijn klachten als opvliegers door het gebruik van hormonale sprays, tabletten, pleisters of pillen na twee weken verdwenen. Toch schakelen in Nederland relatief weinig vrouwen in de overgang erop over: zo’n 5 procent. In landen als Duitsland en België is dat al zo’n 25 procent en in de Verenigde Staten zelfs 25 tot 40 procent. ,,In Nederland zien nog veel vrouwen de overgang als een fase die erbij hoort en waar ze doorheen moeten’’, zegt Ebel Molenaar, overgangsconsulent en lid van de Vereniging Verpleegkundig Overgangsconsulenten. ,,Ze denken dat er niets aan hun klachten valt te doen. Van die ideeën moeten we af. Hormoontherapie kan vrouwen echt over de brug helpen. Ze kunnen weer werken en het leven leiden dat ze gewend waren.’’

Waar: De risico’s zijn allang bijgesteld
De reden dat veel vrouwen rond de 50 huiverig zijn voor hormoontherapie is dat ze denken die het risico op (borst)kanker verhoogt. Dat is onzin, zegt Molenaar. ,,Dat verhaal komt voort uit een hormoontherapievorm die vrouwen zeventien jaar geleden in Amerika kregen. Het bevatte een bepaald type synthetisch progesteron, dat inderdaad de kans op borstkanker bleek te verhogen. De hormoonpillen van nu bevatten een ander soort progesteron.’’

Het verhoogde risico op borstkanker is overschat, zegt ook Dorenda van Dijken, gynaecoloog in OLVG West, het stadsziekenhuis van Amsterdam. ,,Er bestaat een licht verhoogd risico bij langdurig gebruik, en dat is langer dan vijf tot zeven jaar, afhankelijk van het type progesteron. Vrouwen gebruiken het nooit zo lang, want de ergste klachten zijn dan al weg. Als iemand twee glazen alcohol per dag drinkt, geeft dat een veel grotere kans op borstkanker.’’

Foto ter illustratie

Foto ter illustratie © ANP XTRA

Er bestaat wel een risico op trombose, zegt ze, vooral door hormoontabletten te slikken, maar dat is erg klein. ,,Neem je de hormonen via pleisters op de huid, via een gel of spray, dan is dat gevaar helemaal verwaarloosbaar. Voor sommige vrouwen is de kans op hart- en vaatziekten zelfs kleiner als zij hormoontherapie gebruiken. Dat geldt met name voor vrouwen die onder de 42 jaar in de overgang komen.’’

Wie borstkan­ker heeft of heeft gehad, of er erfelijk mee is belast, kan beter niet met hormoonthe­ra­pie beginnen

Niet waar: Iedereen mag aan de hormoontherapie
Hormoontherapie is bedoeld voor vrouwen die zulke ernstige klachten hebben dat het hen belemmert in het dagelijks leven. Veel hangt af van je beleving, zegt Molenaar: ,,Leid je de hele week vergaderingen of sta je voor de klas, dan kan het vervelend zijn als je het zichtbaar warm krijgt. Hormoontherapie kan een goede oplossing zijn.’’ Wel gelden er voorwaarden. ,,Wie borstkanker heeft of heeft gehad, of er erfelijk mee is belast, kan beter niet met hormoontherapie beginnen’’, zegt gynaecoloog Van Dijken. ,,Als een vrouw al tien jaar niet meer menstrueert, raden we het ook af, omdat het risico op hart- en vaatziekten toeneemt.’’

Ook voor rokers is de therapie ongeschikt. Alleen al omdat die gewoonte, net als veel alcohol drinken, weinig bewegen en overgewicht, de overgangsklachten vergroot. Rokers wordt daarom altijd aangeraden eerst te stoppen. Meestal helpt dat al tegen de klachten. Wie niet breekt met zijn sigaretten en toch hormoontherapie volgt, loopt meer risico op trombose.

Niet waar: Je kunt zelf aan de gang met hormonen
Hormoonpillen zijn buiten een huisarts of gynaecoloog om via internet te bestellen. Een rondje googelen levert diverse websites op waar je hormoonpreparaten kunt kopen. Maar volgens alle drie de deskundigen is het een bijzonder slecht idee je opvliegers en stemmingswisselingen met deze pillen het hoofd te willen bieden. ,,Je weet nooit precies wat erin zit, en dus ook niet wat de risico’s zijn’’, zegt Care for Women-specialist Adri Rijkmans. ,,Bovendien is hormoontherapie een kwestie van maatwerk en daar heb je echt professioneel advies voor nodig. Heeft een vrouw bijvoorbeeld nog een baarmoeder, dan krijgt ze ook progesteron, om het baarmoederslijmvlies te beschermen.’’

Foto ter illustratie

Foto ter illustratie © ANP

Ook de dosis luistert nauw. Van Dijken: ,,Internationaal is afgesproken dat je altijd een zo laag mogelijke dosis geeft. Het lastige is dat je als arts niet van tevoren weet hoeveel hormoon een vrouw nodig heeft. Je kunt dat niet in het bloed zien. Een vrouw zonder klachten en een vrouw met enorm veel klachten kunnen hetzelfde oestrogeenniveau hebben. We beginnen daarom altijd met een lage dosis. Helpt het onvoldoende, dan verhogen we de dosis. Dat kun je onmogelijk zelf allemaal uitzoeken.’’

Niet waar: Als je stopt met de therapie krijg je de klachten dubbel en dwars terug
Fijn dat met een pil of spray de opvliegers en stemmingswisselingen verdwijnen, maar komen deze klachten terug zodra je ermee stopt? En misschien nog wel heftiger? Zeker niet, stelt Rijkmans gerust. Als je hormonen gebruikt, gaat de natuurlijke overgang in je lichaam door. De therapie bestrijdt alleen de symptomen. Stop je ermee, dan komen de klachten terug, maar dan zijn ze niet erger dan als je geen hormoontherapie had gebruikt. En hoe kap je er het beste mee? Verlaag in overleg met je arts je dosis geleidelijk, raadt Van Dijken aan. ,,In plaats van drie keer per dag spray je bijvoorbeeld nog maar één keer, of je knipt pleisters doormidden en gebruikt de helft. Dat doe je enkele weken, en vervolgens verminder je opnieuw, waarna je na een maand of drie stopt en kijkt hoe het gaat. Het wordt aangeraden om na vier jaar gebruik met beleid af te bouwen. Voor de meeste vrouwen is dan het ergste achter de rug.’’

 

Wat zie jij als je in de spiegel kijkt?

Stuurgroep anorexia: zorg patiënten moet dringend beter (Bron: AD)

De zorg voor anorexiapatiënten kan en moet beter om levensbedreigende situaties te voorkomen, vindt het ministerie van Volksgezondheid.

Daarom heeft minister Hugo de Jonge (CDA) een stuurgroep van psychiaters, psychologen en kinderartsen ingesteld. Vanaf woensdag komen ze bij elkaar om afspraken te maken om problemen rondom anorexiazorg het hoofd te bieden.

Aanleiding voor de stuurgroep is het verhaal van de 13-jarige Anne, in dagblad Trouw. Zij staat net als andere patiënten al maanden op de wachtlijst voor behandeling van haar eetstoornis. De gemiddelde wachttijd is ongeveer veertien weken.

,,Enerzijds zijn het die wachtlijsten, anderzijds is er een tekort aan bedden voor patiënten die acuut hulp nodig hebben’’, constateert Eric van Furth, hoogleraar Eetstoornissen aan de Universiteit van Leiden en werkzaam bij GGZ Rivierduinen Eetstoornissen Ursula. Van Furth is een van de deskundigen die vanaf volgende week de zorgproblemen gaat bespreken. De stuurgroep hoopt afspraken te maken om op korte termijn de nood te verlichten.

Levensbedreigende situaties

 ,,Omdat patiënten met beginnende anorexia lang wachten, worden hun problemen steeds complexer. Er ontstaat grote druk op specialistische klinieken’’, stelt Van Furth. En tieners die acuut hulp nodig hebben, kunnen soms niet in het ziekenhuis terecht. ,,Het gaat dan om patiënten in levensbedreigende situaties, die dwangvoeding nodig hebben.’’

Hoe de psychische aandoening waarbij vooral meisjes zichzelf dwangmatig uithongeren precies ontstaat, is niet duidelijk, al speelt volgens de hoogleraar genetische kwetsbaarheid een belangrijke rol. ,,We denken dat iemand aanleg  moet hebben om anorexia te kunnen krijgen’’, zegt van Furth. ,,Lijnen is daarbij een uitlokkende factor. Slank zijn wordt in onze samenleving beloond, dus slaan meisjes soms door in hun lijngedrag.’’

Kick

Patiënten van de slopende ziekte zien hun eetstoornis  niet als een probleem, maar als een oplossing. Juist daarom is de ziekte moeilijk te behandelen, stelt van Furth. ,,Voor de meeste mensen is lijnen iets naars, maar een anorexiapatiënt krijgt er een kick van. Ik heb soms patiënten die zeggen: ‘Met mij gaat het goed. Ik wil alleen dat mijn ouders me met rust laten, zodat ik kan afvallen.’’

De hoogleraar ziet ook dat Instagram de rol van pro-anorexia sites heeft overgenomen. Bij laatstgenoemde gaat het om websites waarop maken meisjes elkaar aanmoedigen om zo min mogelijk te eten. Van Furth ,,Patiënten zoeken op Instagram naar eetstoornis-gerelateerde zoekwoorden en gebruiken foto's van dunne catwalk-modellen om ‘thinspiration’ op te doen.’’

In Nederland kampen ongeveer 7.000 mensen met anorexia. In totaal kent ons land ongeveer 200.000 patiënten met een eetstoornis.

Obsessief lijngedrag

Bij jonge tieners herken je anorexia door obsessief lijngedrag. ,,Ouders moeten gealarmeerd zijn als hun zoon of dochter een normaal gewicht heeft en toch gaat lijnen. Zeker als het streefgewicht steeds verder naar beneden wordt bijgesteld’’, zegt Van Furth. Hij adviseert ouders om zo snel mogelijk naar de huisarts te gaan als ze een vermoeden hebben. ,,Hoe sneller de behandeling begint, hoe makkelijker de ziekte te behandelen is.’’

 

Zwanger

‘Revolutionair’ onderzoek onthult oorzaak hartfalen bij zwangere vrouwen (Bron: RTVNoord)

'Revolutionair' onderzoek onthult oorzaak hartfalen bij zwangere vrouwen

Het UMCG heeft een nieuwe onderzoekstechniek ontwikkeld waarmee hartcellen kunnen worden gekweekt uit huidcellen. Onderzoek naar hartziekten op celniveau was tot voor kort vrijwel onmogelijk, maar door deze techniek kan het wel.

Onderzoeker Martijn Hoes van het UMCG promoveert woensdag op dit onderwerp. Hij deed onderzoek naar hartfalen bij zwangere vrouwen. Met de nieuwe celtechniek bewees hij dat de oorzaak van het hartfalen te wijten is aan het vetzuurmetabolisme in het hart. Het UMCG noemt de nieuwe methode revolutionair.

Onvoldoende bloed

'Over hartfalen bij vrouwen is tot nu toe heel weinig bekend. Meer kennis daarover kan helpen bij vroegtijdig herkennen van hartfalen', zegt Hoes. Bij hartfalen is de hartspier niet meer in staat voldoende bloed door het lichaam te pompen.

De nieuwe onderzoeksmethode biedt veel mogelijkheden, stelt de promovendus. 'Je kunt niet even een paar celen uit de hartspier halen om te onderzoeken,' legt Hoes uit. 'Dat kan voor veel andere weefsels wel, maar bij het hart is dat niet wenselijk.'

Elk type cel kweken

Dankzij nieuwe technieken kon Hoes nu wel hartcellen onderzoeken. 'We zijn inmiddels in staat om huidcellen om te zetten in stamcellen en die weer te kweken tot elk type cel; dus ook tot hartcel.'

'Een gezond hart komt aan energie door vet te verbranden. Als het hart in de problemen komt – bij ziekte – gaat het hart over op verbranding van suiker. Dat is minder efficiënt op de lange termijn en leidt dan ook al gauw tot hartfalen.'

Tijdens een zwangerschap wordt de verbranding van vet extra gestimuleerd. 'Bij de vrouwen met hartfalen gebeurt dat ook, maar om de één of andere reden lukt het niet dat vet daadwerkelijk te verbranden, dus wordt alsnog suiker gebruikt.'

Vroege diagnose

Het onderzoek van Hoes heeft vooral tot doel om beter te begrijpen waarom sommige vrouwen hartfalen krijgen rond hun zwangerschap en uiteindelijk te komen tot een betere diagnose en behandelingen.

'We weten dat hartfalen bij deze patiënten terugkomt bij elke zwangerschap en ernstige gezondheidsproblemen kan veroorzaken. Vroege diagnostiek en goede behandeling kan daarmee problemen rondom de bevalling voorkomen.'

Ook op het gebied van seksualiteit.

‘Het vrouwenlichaam is voor de meeste jongens een blinde vlek’ (Bron: AD)

Wat vinden meisjes lekker in bed?

Is elke dag masturberen normaal? Alles wat tienerjongens graag willen weten, maar nooit durven te vragen, kunnen ze lezen in ‘Respect’, de bestseller van de Zweedse seksuoloog Inti Chavez Perez.

Was de behoefte aan een seksgids voor jongens zo groot?

,,Doorgaans is seksuele opvoeding gefocust op meisjes: wat moet je doen om niet zwanger te worden? Hoe ga je om met seksuele intimidatie op straat? We leggen de verantwoordelijkheid voor seks volledig bij hen. Meisjes laten zich ook vaker op soa’s testen dan jongens. Met mijn boek wil ik die situatie omdraaien: jongens en mannen hebben er veel bij te winnen als ze wat van die verantwoordelijkheid op zich nemen. Daarmee zouden ze niet alleen zichzelf helpen, maar de hele samenleving, want 99 procent van alle seksuele misdaden wordt begaan door - vooral jonge - mannen.’’

In plaats van meisjes te leren hoe ze zich kunnen beschermen, wil je jongens leren hoe ze zich moeten gedragen?
,,Precies. Als jongens samen zijn met hun vrienden staan ze onder groepsdruk. Dan doen ze dingen waarvoor ze zich stiekem schamen. Een meisje naroepen dat ze een mooie kont heeft, bijvoorbeeld. Het is hun manier om te zeggen: ‘Ik hoor bij dit groepje’. Als ik jongens apart spreek - en dat gebeurt vaak, want ik ga geregeld op scholen praten - geven ze toe dat ze het liever anders willen. Ze zijn niet dom: ze weten best wat ze doen. Ze zullen hun gedrag proberen te vergoelijken - ‘Het was maar een grapje’ - maar diep vanbinnen weten ze dat het fout is. Als jongen moet je afstand nemen van dat soort mannelijk gedrag waarbij je over anderen heen loopt. Maar het zal niet vanzelf gaan, dat moeten we ze leren.’’

In het eerste hoofdstuk leg je uitvoerig uit hoe het mannenlichaam werkt. Kennen jongens hun eigen lichaam niet?
,,Als mijn ervaring op Zweedse scholen me één ding heeft geleerd, dan is het wel dat jongens dat veel minder goed kennen dan meisjes. Ze maken zich grote zorgen, en dan vooral over hun penis. Wat zijn die rare vlekken? Waarom staat hij een beetje krom? Groeit hij wel genoeg als ik een erectie heb?

Ook het vrouwenlichaam is voor de meeste jongens een blinde vlek. Veel jongens vertellen me dat ze problemen hebben in hun seksleven. Vaak krijgt hun meisje geen orgasme. Als ik vraag wat ze zoal doen, dan komt het neer op: ik stop mijn piemel in haar vagina en klaar. Ze weten niets over de clitoris of over hoe ze een meisje clitoraal kunnen bevredigen - de meeste meisjes komen makkelijker clitoraal dan vaginaal klaar. Dat is basiskennis over het vrouwenlichaam, waar de meeste jongens geen flauw benul van hebben.’’

Waarom is het zo pover gesteld met hun kennis?
,,Omdat ze zich op de verkeerde plekken informeren. Jongens wenden zich met hun vragen vooral tot internetfora of vrienden, terwijl meisjes vaker in boeken of in de medische hoek op zoek zullen gaan. De informatie die jongens en meisjes krijgen, is kwalitatief erg verschillend. Voor een deel heeft het ook met de meisjes te maken: velen willen vooral pleasen. Ze zeggen niet: ‘Dat pornogedoe dat je op het internet hebt gezien en imiteert in bed, dat doet het écht niet voor mij’. Zo houden ze de jongens natuurlijk in het ongewisse. In mijn boek heb ik gesprekken met meisjes over hun seksleven opgenomen. Eindelijk kunnen jongens lezen wat meisjes écht denken.’’

Elk goed seksleven begint bij nieuwsgie­rig­heid

Er wordt al langer beweerd dat porno de seksuele ontwikkeling van jongens in de weg staat: ze houden er vreemde voorkeuren en een nog vreemder lichaamsbeeld aan over.
,,Porno speelt een grote rol, omdat veel tienerjongens er dagelijks naar kijken. Maar ook zonder porno krijgen jongeren een erg vertekend beeld van seksualiteit. In elk reclamespotje zie je meisjes met weinig kleren aan die alleen maar willen behagen, terwijl de mannen gevoelloos en gevaarlijk ogen. Zelfs wie nooit naar porno kijkt, wordt met dat ideaalbeeld geconfronteerd. Jongeren worden erg ongelukkig van die stereotypen. Wij allemaal. Bij bijna een kwart van de stellen die in relatietherapie gaan, hebben de problemen te maken met de rolverdeling.’’

In je boek geef je ook tips over sexting en pijpen. Soms wordt het haast grappig. Citaat: ‘In sommige comedyfilms wordt beweerd dat een stofzuigerslang om je pik hetzelfde gevoel geeft als gepijpt worden. Ik raad masturberen met behulp van stofzuigers af.’
,,Elk goed seksleven begint bij nieuwsgierigheid. Voor veel jongens begint het met masturberen, lang vóór ze seks met anderen hebben. Het geeft ze de kans om grondig te experimenteren. Geloof me, het is ongelofelijk welke hulpmiddelen ze gebruiken. Als je nog nooit een blowjob hebt gehad, denk je misschien: een stofzuiger zuigt toch ook? Weet jij veel dat een goeie blowjob niks met zuigen te maken heeft, maar alles met de natheid van een mond.

Open zelf het gesprek over seks. Dan weet je tiener dat hij bij jou terecht kan

Ook over sexting hoeven we niet onnozel te doen. Ouders willen niet dat hun zonen dick pics sturen, maar we weten allemaal dat ze het wél doen. Dan kun je ze maar beter leren onder welke omstandigheden naaktfoto’s sturen gepermitteerd is, en hoe je een goeie dick pic maakt, want er circuleren al zo veel slechte foto’s (lacht).
Het grote probleem is dat wij niet naar onze tieners luisteren. Wat ons betreft, zit onze taak erop als ze geen soa’s krijgen en niet zwanger worden. Dat noemen we dan seksuele opvoeding, maar dat is toch niet genoeg? Dat is alsof je een kookboek zou schrijven zonder recepten, met slechts één boodschap: eet geen suiker, suiker is slecht voor je. Zo ziet seksuele opvoeding er vandaag uit: geen recepten, alleen maar waarschuwingen. Het is hoog tijd dat we interesse tonen in hun seksualiteit, en dat we luisteren naar hun vragen.’’

Welk advies zou je ouders van tienerjongens geven?
,,Open zelf het gesprek over seks. Dan weet je tiener dat hij bij jou terecht kan, als hij er behoefte aan heeft. Begin je er pas over te praten als er een crisis is, dan is het te laat. En dan heb ik het niet over Het Grote Seksgesprek, het kan ook subtieler. Door condooms in de badkamer te leggen zorg je ervoor dat hij veilig kan vrijen. Je kunt ook boeken over seks in huis halen. Of je kunt de link naar de website van Sensoa op de deur van je koelkast hangen. Dan weet hij: mijn ouders beseffen dat ik een seksueel wezen ben.’’

Krijg je weleens negatieve reacties van ouders?
,,Absoluut. Eén keer kwam een moeder heel kwaad op me toegestapt: ‘Ik zou jouw boek nooit aan mijn zoon geven. Hij is daar niet klaar voor.’ Die vrouw beseft kennelijk niet dat de meeste jongens al naar porno beginnen te kijken als ze 11 zijn, nog vóór ze in de puberteit zitten. Aan dat soort wishful thinking hebben tienerjongens geen boodschap. Waar ze behoefte aan hebben, is voorlichting.’’

 

Hoopvol met HIV

Doorbraak in strijd tegen hiv (Bron: AD)

Doorbraak in strijd tegen hiv: ‘Deze dag gaat de geschiedenisboekjes in’

Directeur van het Aidsfonds Mark Vermeulen (39), die zelf ook hiv heeft, is euforisch over het nieuws dat het na twaalf jaar eindelijk is gelukt om twee nieuwe patiënten te genezen van hiv. Hij denkt dat deze dag de geschiedenisboeken in gaat, maar wat betekent de doorbraak nu in de praktijk?

Hoe zou je dit nieuws beschrijven?
,,Ik vind het geweldig, hoopvol en ontzettend inspirerend dat dit mogelijk blijkt. Een mijlpaal. Er was al één iemand genezen van hiv en nu dus mogelijk nog twee.’’

Gaat deze dag de geschiedenisboeken in? 
,,Twaalf jaar lang was de genezing van de Amerikaanse hiv-patiënt Timothy Brown een uniek medisch wonder. Nu pas is vastgesteld dat hij geen uitzondering is. Vorig jaar heb ik Timothy Brown ontmoet. Dat was heel bijzonder. Iemand die inspireert. Hij vertelde me dat het wel heel eenzaam was om de enige te zijn die genezen is. Met dit nieuws van vandaag is dat niet meer zo. Dat maakt vandaag heel bijzonder. Stamceltherapie is alleen wel een hele ingewikkelde methode, die niet geschikt is voor veel mensen.’’

U hebt zelf hiv, hoe verhoudt stamceltherapie zich tot wat u moet doen om de hiv onder controle te houden?
,,Ik leef met hiv en slik één pil per dag. Mijn levensverwachting is eigenlijk zoals die van iedereen. Ik zou op dit moment niet zo’n heftige operatie ondergaan als stamceltransplantatie. Genezen is de droom van iedereen die hiv heeft. Omdat je niet meer hoeft uit te leggen hoe je hiv hebt opgelopen. Er is nog heel veel stigma rondom hiv. Ook in Nederland ervaren heel veel mensen dat. Veel mensen hebben nog het beeld van de jaren 80, 90. Denk aan Freddie Mercury van Queen, René Klijn van ‘I’m mister Blue’ bij Paul de Leeuw. Aan aids ging je dood.”